Zgadzam się z powyższą wypowiedzią... prawdziwych patriotów w tych czasach coraz mniej. Wzrasta obojętnośc, nie docenia się prawdziwych wartości, a ludzie mają w dupie własną ojczyznę. A dlaczego ? Bo co ? Kraj wam nie daje możliwości, nie daje pracy, gardzi wami ? Czy to ludzie w tym kraju sprawiają, że jest do dupy. A prawdziwy patriotyzm nie objawia sie tym, ze kocha się kraj, który daje ci wszystko, życie jak w raju, ale tym, ze miłujesz ten kraj i bronisz go nawet w najczarniejszych chwilach.

O tym też jest ten obraz, genialnie zekranizowana powieść ku pokrzepieniu serc... Brakuje nam takich ludzi w tych czasach jak Sienkiewicz, czy np. Prus... oj brakuje.

Film jest genialnie nakręcony i mimo upływu lat ciągle zmusza mnie aby siedzieć przed telewizorem, za każdym razem jak jest puszczany.I to nie tylko po to żeby niezostać rosyjskim zdrajcą :p

Nie rozumiem Cie chłopie... Przecież film mógł być badziewnie nakręcony albo komuś się akuratnie nie podoba? Oczywiście, że patriotyzm to cnota nad cnotami, ale tu chodzi o sam film, a to już każdego indywidualne zdanie czy mu się podoba czy nie. Mi się ten film podoba co nie znaczy, że jeśli nie, to byłbym wtedy zdrajcą narodu ;)

zgadzam się z Tobą Przyjacielu w całej rozciągłości, pierwszy raz obejrzałem Potop jak miałem chyba 10 lat, do tej pory widziałem go z 15 razy i uważam że jest świetny. w ogromnej masie bezideowej szmiry to prawdziwa perła!!!

coz takie czasy ja osobiscie wolalabym zyc w tamtych czasach

Wiesz... Moim zdaniem uwielbienie dla Sienkiewicza to żaden dowód partiotyzmu. Dla Polaków patriotyzm to oddawanie życia i przelewanie krwi za ojczyznę. Jakie to romantyczne, magiczne i... Kiczowate. Dajcie spokój! Wiecie, że "Potop" jest chętniej czytany od "Lalki"? Dlaczego? Bo w "Potopie" Sienkiewicz utrwalił romantyczny stereotyp Polaka - patrioty, a w "Lalce" Prus wypunktował przywary Polaków, które uniemożliwiają zmiany. A prawdziwy patriota nie siedzi zapatrzony w przeszłośc, ale dba o teraźniejszośc i myśli o przyszłości swojego kraju. Nie wiem, skąd takie podejście. Śmiejecie się z Czechów, którzy śmieją się z wojen, mają lekkie podejście do życia, ale nasze narodowe podejście jest jeszcze dziwniejsze. Zależy mi na Polsce, czuję się patriotą, bo boli mnie to, w jakim obecnie stanie jest nasz kraj, a nie dlatego, że udało nam się uchwalic Konstytucję 3 Maja (która i tak nigdy nie weszła w życie, więc czym się podniecac) czy innymi historycznymi wydarzeniami.

Ten film nie podoba się tylko nastolaktom, sam nim jestem, ale to wyjątek. Dla mie film jest poprostu świetny, w porównaniu do tych hollywudzkich super produkcji "Potop" to hit. Świetne stroje, sceny batalistyczne, fabua. Daje ocene 10/10, bo nie dopatrzyłem się w nim żadnych rażących wad. Z góry przepraszam za swoją ortografie.

Hmmm... Co jak co, ale jeden rażący błąd jest - rola Małgorzaty Braunek.

Film jest swietny mimo Olenki...(bez komentarza) i sceny w ktorej szwedzi ida chyba z jakies 7 min.Jednak przewyzsza swa kalsa wszystkie tandetne produkcje amerynskie.Osobiscie uwazam ze wszystkie czesci trylogii sa swietne ;)

Nie wszystkie, nie wszystkie... Moim zdaniem "Potop" to film zrealizowany porządnie, z rozmachem (a i owszem), ale z pewnością nie doskonały. Przede wszystkim film się zestarzał, jak większośc polskich filmów.

peter5_14 kto cie upowarznił do nazywania ludzi, którym film sie nie podobał, "PseudoPolakami". Dzisiaj pojecie patriotyzmu zmieniło znaczenie. To już nie lata wojny gdzie trzeba było walczyć w obronie ojczyzny. Dzisiaj patriotyzm to pozostanie w kraju i nie wyjeżdzanie z niego, choćby to że codziennie chodze do szkoły i zakuwam żeby przysłużyc sie ktoregoś dnia Polsce jako lekarz, prawnik, czy zwykły kierowca ciężarówki który dowozi towar do sklepu zeby inni mogli jeśc świezy chleb. A poza tym patriota jest każdy kto kocha ten kraj i chce żeby ludziom żyło się tu szczęśliwie. Nie można oceniac człowieka w kategoriach czy podobał mu się jakiś film czy nie. To jest po prostu niesprawiedliwe!

peter5_14:
A pan Samuel Łaszcz to cukiereczki dzieciom rozdawał....to nic że Kmicicowa kompania w porównaniu z jego własną, wygląda jakby okładali się łopatkami i śpiewali piosenkę o ogórku...a sam Łaszcz jak plotka głosi wyrokami sądowymi kazał sobie płaszcz podbić.
I to nic że w zdecydowanej większości szlachta miała w dupie wojnę i kiedy tylko zagrożenie odsuwało się od ich siedzib, to panowie wracali do swoich majątków...nic to że okradali się wzajemnie, bili i grabili, a i ziemię ojcową niejednokrotnie jeden drugiemu zabrać usiłował (jak na przykład Wiśniowiecki to czynić raczył, mimo iż lat parę wcześniej sam o swoja ziemie sądownie walczył).
To nic (tutaj wprawdzie z wojen kozackich przyklad dając) że panowie po bohaterskiej obronie Zbaraża, nim jeszcze zza murów wyszli pobili się o armaty pozostałe po śmierci jednego z pomniejszych dowódców (bardzo możliwe iż na tej osobie był nieco pan Zagłoba wzorowany) który pod koniec oblężenia zginąl, sam sobie dzień wcześniej śmierć przewidując.
Nasza historia pełna jest czynów bohaterskich i godnych podziwu, ale i wiele jest sytuacji haniebnych...
Nie wiem skąd wziął Ci się ten kompleks na punkcie "rosyjskich zdrajców", ale wychamuj troche, bowiem sam sobie opinię złą robisz i argumenta by twoje twierdzenia podważać, dajesz.
A ocenianie patriotyzmu na podstawie filmu jest....powiedzmy że brak w tym przekonujących podstaw logicznych.

donZabol:
Wszystko fajnie z tym patriotyzmem, ale pamiętaj że dawka czyni truciznę.
Poza tym jest jeszcze kilka wartosci na które należało by zwrócić uwagę, patriotyzm nie jest jedynym a odnoszę wrażenie że jego "brak" jest czasem traktowany jako najważniejszy aspekt, utraty wartości w społeczeństwie.

Nauczanie polskiej historii: kiedyś skupialiśmy się na zwycięstwach, tylko i wyłącznie, a teraz w dużej większości na chorej i czasem nieuzasadnionej idei polski złej, głupiej i ponoszącej nieustanne klęski. Przykład? Proszę bardzo: czytając mój podręcznik do historii (a mam 14 lat, czyli jestem w II klasie gimnazjum) odnosi się wrażenie, że o zwycięstwach autorzy piszą tylko tyle, co muszą, tak zwięźle i krótko jak się tylko da, a o przegranych rozpisują się stronami.

Poza tym funkcjonują u nas swego rodzaju przesądy: polski szlachcic był głupi, zły i od zawsze skupiony tylko na swoich korzyściach, łącząc się z Litwą absolutnie nie pomogliśmy jej, to ona pomogła nam, polskiej etykiecie daleko było do hiszpańskiej, angielskiej i francuskiej, nie było u nas znakomitych dowódców, szlachta była niesamowicie rozpita, każdy magnat był zły do szpiku kości.

Całe polskie szkolnictwo: podobnie. Bo przecież Niemcy, Holandia i Anglia muszą mieć tanią siłę roboczą. Ostatnio doznałam szoku: otóż na j. polskim mieliśmy powiedzieć: który polski film zasługuje na Oscara? Odpowiedzi moich koleżanek: żaden, wszystkie są beznadziejne.

Litwa nie polączyłaby się z nami gdyby nie miała w tym interesu, Polska znaczyła wtedy wiele - korzyści były obustronne.
Co do podręczników - tam wogóle z reguly jest napisane tylko tyle ile jest wymagane jako minimum.
Mieliśmy wiele momentów które mogą być powodami do dumy i wiele które nimi nie są - Bolesław Chrobry na przyklad był "wielkim" wodzem, z którym inne państwa się liczyły, rozstawiając wrogów po kątach zarówno na lądzie jak i na morzu (o ile dobrze pamiętam w tym miejscu oberwało się wikingom), ale był również gwałcicielem za co jego synowi odebrano klejnoty rodowe.
W XVII wieku byli tak jak i teraz różni ludzie, zarówno Ci ginący za tzw. "wartości", jak i pijanice, hazardziści i mordercy.
Nie nalezy ujednolicać w żadną stronę.

"Litwa nie połączyłaby się z nami gdyby nie miała w tym interesu, Polska znaczyła wtedy wiele - korzyści były obustronne."
Ale większe dla Litwy. Otóż Litwa stała w tym czasie w środku kryzysu państwowego, a Polska - co najwyżej na rozdrożu (Maria czy Jadwiga) - przynajmniej wg pana Jasienicy.

"Mieliśmy wiele momentów które mogą być powodami do dumy i wiele które nimi nie są - Bolesław Chrobry na przyklad był "wielkim" wodzem, z którym inne państwa się liczyły, rozstawiając wrogów po kątach zarówno na lądzie jak i na morzu (o ile dobrze pamiętam w tym miejscu oberwało się wikingom), ale był również gwałcicielem za co jego synowi odebrano klejnoty rodowe."

A Kazimierz Wielki - notorycznym uwodzicielem. Poza tym, skoro mieliśmy takich złych władców, to jednak tak się składa, że w porównaniu z angielskimi, francuskimi, rosyjskimi - byli wręcz aniołkami. W naszym kraju była "barbarzyńska" etykieta, czyli - król był "na luzie". Kiedy jedna z naszych królowych przyjechała z mężem do Wiednia, odkłoniła się senatorom - przez co wprawiła Austriaków w szok. W tamtych krajach król był posągiem, nie mógł się nawet za dobrze poruszyć. Dlatego u nas nie była tak dużo chorób psychicznych u królów.

"W XVII wieku byli tak jak i teraz różni ludzie, zarówno Ci ginący za tzw. "wartości", jak i pijanice, hazardziści i mordercy.
Nie nalezy ujednolicać w żadną stronę."

Przed Sasami szlachta polska nie różniła się pod względem pijaństwa od reszty Europy.

Komuś się coś pomyliło - dla Polaka "Potop" nie powinien być wyznacznikiem Patriotyzmu, no chyba że dzieło Sienkiewicza, bo film prezentuje sporo niedociągnięć ;) Uboga Husaria, a przecież taki husarz kosztował 1 wieś w tamtych czasach, tymczasem w filmie Hoffmana mam wrażenie że ci "husarze" mają na sobie rynny deszczowe, a skóry tygrysie i złoto zrabowali Szwedzi, co by nie napisać o tym filmie to zawsze będzie to budziło kontrowersje ;) Najbardziej w tym filmie podoba mi się scena szarżującej Kawalerii w momencie gdy działa Szwedzkie przestają "grzmieć" a husaria pokonuje bród i jest "najazd" kamerą od strony piechoty Szwedzkiej - to powinno pokazać na czym polegała jej siła, założę się że przeciwnik mając do czynienia ze "skrzydlatymi aniołami śmierci" czuł że zaraz zginie :D

Film nie jest patriotyczny, powstał za czasów kiedy panowała cenzura. Dlatego nie jest powiedziane o wojnach z Rosją, dlatego wiemy tylko o kłótniach z Turkami i Szwedami. Gdyby powstał dzisiaj mógłby być o wiele bardziej obiektywny. Mi film się średnio podobał, bo aktorzy nie zagrali wyjątkowo (zagrali dobrze), ubrania, etc. były po prostu biedne. A ta cenzura okropnie rzuca się w oczy...

Przesadzasz. Tak się składa, że w książce również bodajże ani razu nie padło w sposób bezpośredni słowo "Rosjanie", z którymi to też Rzeczpospolita miała wojnę w tym samym czasie, co ze Szwedami. To mi tylko nasuwało skojarzenia, jak ociemniała była cenzura carska.

A to, że nie podobała mi się Braunek to gdzie mnie plasuje? Po tej, czy po tamtej stronie?

Mi się ten film podoba, ale czy to świadczy o tym, że nie jestem rosyjskim zdrajcą? Mam wrażenie, że jesteś idealnym kandydatem na jakiegoś huzara czy innego powstańca. A najbardziej na inkwizytora, który sądziłby i surowo karał tych, co myślą inaczej niż ty.